0:00

Badira segundoak

urteengandik aldatzen diren merkatu zaharrak,

armiarma sareen paradisuak.

Badira likore botila erdi hustuak

poeta mozkorren euripeko paseo bakartiak

oroitarazten dizkizutenak.

Izenak abandonatu dien naufragoen gutunak.

Badakizu ate atzeko panpinek ezin dutela negar egin,

baina goizero

malko pozoitsuetan itota aurkitzen dituzu,

maitasun gerretako desertoreak

whisky kopa batean gatibu geratzen diren moduan.

"Sous le pavés, la plage".

Gezurra da!

Gezurra da diozun guztia!

Ez zara jabetzen, baina gezurra da.

Julieta beste batekin joan da

eta Romeo putetxez putetxe dabil psikiatrikora bidean.

Berdin dio.

Berdin dio nola izena duzun.

Berdin dio zure adatsetan eskuak ezin baditut pausatu,

zure berba eztiarekin isili,

larrua larruarekin josi.

Beharbada arrazoi zenuen esan zenidanean

ez nintzela hemengoa.

Horregatik banoa. Auskalo nora.

Taberna batera seguruenik zigarro kea oxigeno molekulekin

larrutan ikustera.

Pentsatzera noa.

Pentsatzera zergatik den delitu bihotz bat okupatzea,

maitatzea,

gozatzea,

borrokatzea.

Orbel sikatuak estaltzen dituen maindire zuriak agur esatean

itzuliko naiz.

Itzuliko naiz.

Euria ari du eta aterkia ahaztu zait.

Udaberri da,

baina zure begipeko izotza ez da urtu.

Larregi da hotz egun hauetan.

Larreago zure belardietan.