TAMESISEKO MARTXA ( XVIII )

Haizea zurrunbiloan mugitzen da itsasoaren gainean.
Olatuak zazpi beso dira, infernuko zazpi beso Luziferrek berak ere kontrolatzen ez dituenak.
Lau zaldun zeruan hegan. Lau zaldun heriotzaren ahuen.
Apokalipsikoak.

Trumoi soinuak orkestraren lagun, tximistak tabernako mozkorren biraoak.

Itsasontziak Tamesis ibaian gora. Londres begiz jota.
Errege baten burua amets. Amestgaizto baten azken hats.

Otsoak mendietatik jaitsi dira eta ez dute inongo erregurik aditzen.

Begi gorridun otsoak. Maltzur bilakatuak, ez maltzur direlako
maltzur izatea nahi duelako Jainkoak.
Aldareak gobernatzen dituztenen titere ahalguztidunak.

Londres begien aurrean.

Euriak bustitzen du, hain erraz, hain bihotzgabe.
Eta negarra darie babes hitzei. Baina ez dute kupidarik topatzen.
Ezta salbatzailearen otoitzetan ere.

Apokalipsiko lau zaldunak Azken Epaia anuntziatuz.

Bolbora usaina. Odol gosea. Eta hiriaren gainean segarik luzeena.